Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Ένα φιλί για σένα...

Καλά Χριστούγεννα, ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος 2011 με υγεία και πολύ υπομονή…

'' Ένα φιλί για σένα...''

Το αφιερώνω σε σας που μια στάση κάνετε εδώ στη γειτονιά μου, με αγάπη.


Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Κλεψύδρα...



Κλεψύδρα…

Ο χρόνος τρέχει στην κλεψύδρα της ζωής
κι’ εσύ οδοιπόρε στης οδύσσειας σου το χάρτη,
χαράζεις ρότα για το δρόμο της φυγής,
απ’ το δικό του το ανάλγητο, γιγάντιο γινάτι.

Μην περιμένεις να σου πει ώρα καλή,
το άναστρο σαν έρθει μεσονύχτι,
κόψε ένα ρόδο απ’ του Απρίλη την αυλή,
να ξεγελάσεις της παγίδας του το δίχτυ.

Είσαι ένας ξένος της γραμμής λαθρεπιβάτης,
στον άχρονο του τρένου το σταθμό,
ένας περίεργος, απόκληρος διαβάτης,
δεν το μπορείς ν’ αλλάξεις του παρόντος το ρυθμό.

Μην περιμένεις το εξπρές δεν επιστρέφει,
δεν το πιστεύεις πως σε γέλασε ο καιρός,
ψέματα λες πως ένα όνειρο σου γνέφει,
άνθρακας είναι στο φινάλε ο θησαυρός.

Ο χρόνος τρέχει στην κλεψύδρα της ζωής
κι’ εσύ απορείς πως έχει κιόλας σκοτεινιάσει,
σκέψεις παρήγορες, μα ποιάς απαντοχής,
το πεπρωμένο ποιος μπορεί να προσπεράσει!

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Δεν το μπορείς...



Δεν το μπορείς…

Δεν το μπορείς χαρά μου να με νιώσεις,
είμαι’ ένα ρεύμα που αλλάζει συνεχώς,
ζήτημα είμαι θα χαθείς στις εξισώσεις,
άπαιχτο έργο που θα γράφει προσεχώς.

Είμαι ένα μήλο εκλιπόντος παραδείσου,
βάτος καιόμενη, ο μέλανας ζωμός,
ακροβατώ στο χείλος μιας αβύσσου,
είμαι’ ένα είδωλο, αρχέγονος χρησμός.

Είμαι μια αίρεση, άλυτο αίνιγμα, θολό,
δούρειος δρόλαπας μοιραίας αυταπάτης,
για το φευγάτο ονειρόδραμα μελαγχολώ,
μιας νύχτας είμαι ομορφιά μου υπνοβάτης.

Δεν το μπορείς ψυχή μου να φωλιάσεις,
σ’ οξειδωμένα όνειρα και άναρχα φιλιά,
σ’ ένα φινάλε μιας αγάπης δε θα φτάσεις,
στης εκκλησιάς τα λευκοφόρετα σκαλιά.