Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Κουβέντες με μια Ελιά;




Κουβέντες με μια Ελιά ;

Ήρθα και πάλι ένα γεια σου να σου πω,
κάτω απ’ τα λιόκλαδά σου να ριμάρω,
ν’ ανάψω το κομμένο μου τσιγάρο,
στο θρόισμα των φύλλων σου να ονειρευτώ.

Τη φαντασία μου στον κόσμο σου ν’ αφήσω,  
ν’ ακούσω τις πενιές ενός αρχέγονου θεού,
από μια φόρμιγγα καιρού αλλοτινού,
στο σ’ αγαπώ μιας άλλης εποχής να σεργιανίσω.

Τα μυστικά μου να σου δώσω κλειδωμένα,
στις ρίζες σου να λιώσει το λευκό χαρτί,
να σβήσουν όνειρα ελπίδας χαραγμένα,
μ’ ένα παράπονο, μια πίκρα, ένα γιατί.
  
Φεύγει ο ίσκιος απ’ το σύμφυρμα του νου,
κι’ εγώ μ’ ένα μου δάκρυ θα σε χαιρετίσω,
τη συντροφιά σου τη δροσάτη να αφήσω,
τα σήμαντρα ηχούν του εσπερινού.   

Yiannis H.

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Μου λείπεις...



Μου λείπεις…

Απόβραδο στου χρόνου τον άδειο σταθμό.
Στης φαντασίας μου τον κόσμο σε γυρεύω,
μακριά απ’ τους ορίζοντες των ματιών μου.
Σ’ αναζητώ, πέρα από τα όρια της απεραντοσύνης,
μέσα απ’ τον άναρχο κόσμο μου στις καταιγίδες των ονείρων.

Περιπλέω τους συμπαντικούς ωκεανούς, κόντρα στην
όστρια και της ζωής το πείσμα, το χαμόγελο σου αναζητώ.
Περνώ από τη μνήμη την αλλοιώσιμή μου,
στις ζωγραφιές τις μοιραίες των χειλιών σου,
στ’ ακροθαλάσσι των μεθυσμένων στιγμών,
στους αντικατοπτρισμούς της ερήμου μου,
στη μορφή σου,
στη μελωδία της φωνής σου,
στην αγκαλιά εκείνης της μοναδικής ώρας.

Αναζητώ μέσα απ’ τα μάτια τ’ ουρανού κι’ απόψε,
τα χνάρια που ζωγράφισες στο πέρασμά σου,
τα ουράνια τόξα των ματιών σου,
το χώμα που μύρωσαν τα δάκρυά σου,
τον καταπράσινο γαλήνιο ωκεανό σου.

Περνώ στην αύρα σου τη γεμάτη με το επουράνιο φως,
για να ξανακούσω το τραγούδι της ερήμου,
των φεγγαριών σου τις γλυκόλαλες χαβάγιες.
Να νιώσω τη μαγεία της σκέψης σου,
της ανάσας σου το χάδι,
τη δροσιά από το δάκρυ του κορμιού σου.
Να ημερέψω του χειμώνα μου τα βράδια.

Έναν αιθέρα διαπλέω, αλλιώτικο, αλαργινό.
Ημέρεψε ψυχή μου το σκοτάδι.
Νανούρισε τα παιχνιδίσματα του χθες, τ’ ολόγιομο φεγγάρι.
Μείνε κι’ απόψε που μελαγχολώ, που έχω μάτια μου ακεφιές.
Μου λείπεις…

Yiannis H.