Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Παλλάδα.





Παλλάδα…

Δάκρυα μάζευα απ’ την κοίτη του Ιλισσού
κι’ είχε η ανάσα μου στο τέλος αποκάνει,
στα ακροβράχια του δικού μας ποταμού,
είχαμε ανάψει τις φωτιές του αη Γιάννη.

Ο Ηριδανός μ’ αγιόκλημα είχε μυρωθεί,
με το φεγγάρι της Αθήνας να’ χει σβήσει,
στου Παρθενώνα σου το άβατο είχα βρεθεί,
είσαι θνητός μου είπες μα σε έχω αγαπήσει.

Λένε πως δάκρυα στον ύπνο σου σαν δεις,
είναι χαμόγελα που είχες κάποτε σκορπίσει,
τα «οπαλιόχρωμα» τα μάτια της αναπολείς, 
τ’ αρχαία της φιλιά, που σου’ χε κάποτε κεντήσει. 

Σε μια Αθήνα από γκρίζα μάρμαρα, αλγεινά,
της ειμαρμένης τα’ άγραφα κιτάπια ξεφυλλίζω,
τα ζάλα μιας θεάς ακολουθώ τα’ αλλοτινά,
στον γκρεμισμένο της τον Παρθενώνα τριγυρίζω.

Yiannis H.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Αναπόδραστες στιγμές...





Αναπόδραστες στιγμές…

Σμήνη κι’ απόψε αναπόδραστων στιγμών,
καψαλισμένες διαβατάρικες εικόνες,
ένα χαρμάνι πεινασμένων στεναγμών,
σε φάλαγγα σκιές, της νύχτας λεγεώνες.

Τσούζει στα μάτια της αιθάλης η καπνιά,
κι’ εσύ οδοιπόρε στο λαβύρινθο του πόνου,
να ξεγελάσεις θέλεις της ζωής την απονιά,
μ’ ένα παυσίπονο στο πέρασμα του χρόνου.

Δεν συντηρείται η αλήθεια μ’ αυταπάτες,
μην περιμένεις το εξπρές δεν θα φανεί,
τα κίτρινα φεγγάρια είναι οφθαλμαπάτες,
το φανερώνουν τα σημάδια, οι οιωνοί.

Μπρος στο στερνό της διαδρομής σου το σταθμό,
ανεστοράσαι της ζωής τα πεφταστέρια,
περνάς στης μοίρας τον αρχέγονο ρυθμό,
μια ζωγραφιά της παναγιάς, σφίγγεις στα χέρια.

Yiannis H.

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Απογραφή...





Απογραφή…

Σήμερα κάνω απογραφή στα πεπραγμένα,
να τα προβάλλω στην οθόνη του μυαλού,
τα οξειδωμένα να χωρίσω τα ληγμένα,
στις αποβάθρες του σταθμού τ’ απατηλού.

Τ’ άπλυτα όνειρα να μπούνε σε μιαν άκρη,
στην γκιλοτίνα οι στιγμές οι παρανοϊκές,
επισταμένως έλεγχος στα πλάτη και στα μάκρη,
στις φλόγες κι’ οι ιδέες, οι ανατρεπτικές.

Στρεβλές εικόνες που δεν ίσιωσε ο χρόνος,
σε ανισόπεδες του νου μου υπερβολές,
σ’ ότι φαρμάκωσε του παραμιλητού ο πόνος,
στις δίκες της συνείδησης μου, όχι αναβολές.

Κι’ αν βρω ανταύγειες της χαράς να τις ποτίσω,
να κανακέψω τα χαμόγελα του χθες,
στίχους που χάρισα τα χνάρια να σκορπίσω,
πως μου χαρίστηκες ζωή, να μην το λες.

Yiannis H.