Στο περιθώριο...

Στο περιθώριο…

Στο περιθώριο ενός φθαρμένου εγωισμού,

πώς να σμιλέψεις των ονείρων τα παλάτια,

για την Ιθάκη ενός άλλου γυρισμού,

από το πάζλ, λείπουν αμέτρητα κομμάτια.

Λαθρεπιβάτης της δικής σου πειρατείας,

για το φινάλε μιας παράστασης φτηνής,

με λιγοστά τα φώτα μιάς ατέρμονης πορείας,

που η ειμαρμένη σε προσμένει να φανείς.

Μην περιμένεις των ελπίδων σου τα ζάρια,

παίζουν μονάχα ντόρτια και διπλές,

είναι περίεργα τ’ ανάστερα τα βράδια,

είναι ο νόμος της ζωής, γι’ αυτό μην κλαίς.

Έχεις καλμάρει θύελλες χειμώνες,

μα είναι βαρύς του τώρα ο σταυρός,

ανεστοράσαι τα φιλιά του χθες, τις ανεμώνες

και δεν πιστεύεις πως σε γέλασε ο καιρός.  

Yiannis H.