Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Ένα χαμόγελο.


Ένα χαμόγελο.

Ένα χαμόγελο που το 'χα φυλαχτό,
στα βάθη της καρδιάς μου που 'χε μείνει,
στο στέλνω με το σύννεφο που ξέρεις το λευκό,
στις νύχτες σου ηλίανθους ν' αφήνει.

Φάρος να είναι για υφάλους ξερονήσια,
στη θάλασσα της σκέψης σου πρίμα πανιά,
εν' αγιοκέρι στης ψυχής σου τα ξωκλήσια,
μιας ηλιαχτίδας πινελιά.

Να το μπορούσα τη ζωή να ξελογιάσω,
στα ζάρια να την κλέψω μια φορά,
όσα μου ξέφυγαν χαμόγελα να πιάσω,
στα όνειρα σου να τα στείλω προσφορά.