Φύσα βοριά μου.

Φύσα βοριά μου

Φύσα βοριά μου πήγαινε με σε γκρεμούς
να ρίξω της ψυχής μου τις ελπίδες
σπρώξε τα σύννεφα να γίνουν καταιγίδες
να συντροφέψουν πόνους και καημούς.

Βοριά μου απόψε μη φυσήξεις
άσε το δάκρυ της καρδιάς μου να κυλήσει
τα όνειρα μου με αλμύρα να ποτίσει
να βρεις λασπόνερα την πίκρα μου να πνίξεις.

Φύσα βοριά μου όσο μπορείς
σ’ ότι μ’ απόμεινε να ρίξεις χιόνι
να γίνει πέτρα να μη λιώνει
της μοναξιάς μου την κραυγή μη λυπηθείς.

Βοριά μου χάρη σου ζητώ
άσε το λύχνο μου ν’ ανάψει
τις αναμνήσεις της ζωής να κάψει
άδειο τεφτέρι νά’ βρει ο χρόνος να κρατώ.

Φύσα βοριά πες στα θεριά που περιμένουν
το πεπρωμένο δε φοβάμαι κι’ ειμ’ εδώ
στο σταυροδρόμι τραγουδώ
τα δέντρα ορθόκορμα πεθαίνουν.

Δημοσιεύτηκε στο F. kithara.gr