Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

Πέρα απ' τον ορίζοντα.




Πέρα απ’ τον ορίζοντα...

Οδηγώντας τη σκέψη μου,
πέρα απ’ τον ορίζοντα της δικής της σκέψης,
αδράχνω την αύρα της ψυχής της,
αντλώντας φως, αρώματα, ήχους, χρώματα,
ρυθμό, αρμονία, ρομαντισμό, ιδέες,
μορφές του έρωτα.

Οδοιπορώντας μέσα στη χρυσή σπίθα από το φως της,
το απροσπέλαστο, το υπέρ ουράνιο,
στη φαντασία, στη γοητεία του παράδοξου.
Μέσα στα λουλούδια του ονείρου,
στα ουράνια τόξα της σκιάς της,
στο θέλγητρο των πεπρωμένων της.
Βυθίζομαι, στο δικό της άπειρο διάστημα, το γεμάτο εικόνες.

Διαπλέω την απεραντοσύνη των ματιών της,
τις ανεπανάληπτες καταιγίδες μέθης από τις γεύσεις
των φιλιών της,
μέσα στους αντικατοπτρισμούς του πνεύματος της,
μέσα στο υποκείμενο, στο αντικείμενο,
αναζητώ στον άγνωστο κόσμο μου,
την ύπαρξης της.

Η ονειροφαντασία συναντά όλες τις διαστάσεις
που ενυπάρχουν μέσα στο βαθύ βασίλειο της λογικής,
στο ανακάτωμα του αισθητού με το υπεραισθητό.
Ακούω τώρα τη μελωδία της φωνής της,
γεύομαι την αλμύρα από το δάκρυ του κορμιού της,
αισθάνομαι το χάδι των μαλλιών της,
πέρα απ’ τον ορίζοντα,
την ηδονή της μοναδικής ώρας.

Αναζητώντας με χημείες άγνωστες,
στο άπειρο των μαθηματικών, στη σκιά των αστεριών,
το θησαυρό των συναισθημάτων της.
Μέσα στον άχρονο χρόνο την ΑΠΟΡΙΑ!

 
Δημοσιεύτηκε στο F. kithara.gr