Μια λίρα κάλπικη για λίγα γιασεμιά;

Μια λίρα κάλπικη για λίγα γιασεμιά;

Με σερπετάδα κι’ ένα σέρτικο τσιγάρο
σελφ σέρβις σ’ όνειρα παλιά,
διαλέγω ένα ψέμα το φουμάρω
γράφω στους τοίχους με μπογιά,
πρωταπριλιά.

Δυο ποτηράκια και σηκώνω παραγάδι
από μια θάλασσα απύθμενη μοιραία
γυρίζει ο ήλιος και του λέω καλό βράδυ
επαναστάτης μα με χάρτινη ρομφαία.

Να ξεχαστώ απ’ της ζωής το καρναβάλι
μια λίρα κάλπικη για λίγα γιασεμιά
ένας μποέμ στις αναμνήσεις που προβάλει
μια ζωγραφιά σ’ ένα χαρτί μια ερημιά.

Σφίγγω το χέρι και συνθλίβω το ποτήρι
τρέχει το αίμα γράφω σ’ αγαπώ
κι’ αν λες ζωή να κάνω χαρακίρι
τα δέντρα ορθόκορμα πεθαίνουν θα σου πω.

Γράφω στους τοίχους με μπογιά λόγια αστεία
του χρόνου τα τερτίπια πολεμώ
απ’ την οδύσσεια SMS σε μια κυρία
ένα σφηνάκι ακόμα και παράγινε μελό.

Δημοσιεύτηκε στο F. kithara.gr

Φωτ.

Δημήτρης Χορν - Έλλη Λαμπέτη.

Από την ταινία ''Η κάλπικη λίρα''

Ένα πορτρέτο Σ' ΑΓΑΠΩ.