Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Περιγελώ της ζωής μου τα δρώμενα...



Περιγελώ της ζωής μου τα δρώμενα…

Αγαπώ τα θλιμμένα τα γκρίζα απογέματα,
της ζωής μου τα κάλπικα χάδια,
της Κυριακής ματωμένα κουρσέματα,
βροχερά απροσπέλαστα, όξινα βράδια.

Αγαπώ κάποιο ψεύτικο άυλο είδωλο,
στο θαμπό το σπασμένο καθρέφτη,
οξειδωμένο φιλί του μυαλού μου περίγελο,
του ιλίγγου το χάδι ένα βόλι που πέφτει.

Αγαπώ τα κρυφά των σκιών ονειδίσματα,
την καυτή της ερήμου ανάσα,
του χιονιά παγωμένα ραπίσματα,
χιμαιρική των ονείρων μου φάρσα.

Αγαπώ τις πληγές που μ’ αφήσαν τα μάτια της,
στις απολαύσεις παραβάτης της ύλης,
λαθρεπιβάτης στα στρωμένα κρεβάτια της,
να γευτώ το αλάτι μιας σύγχρονης στήλης.

Αγαπώ τα προσποιούμενα του έρωτα νάζια της,
της ηδονής των φιλιών τα σημάδια,
το τατουάζ στα απόκρυφα ατλάζια της,
τ’ αγριεμένα των ...ήντα  ρημάδια.

Περιγελώ της ζωής μου τα δρώμενα,
με τον χρόνο δεν κάνω παζάρια,
της ειμαρμένης ξεχνώ τα φαινόμενα,
και το παρόν μου το παίζω στα ζάρια.