Της μιας βραδιάς τα γιασεμιά...

 Της μιας βραδιάς τα γιασεμιά…

Ένα χαμόγελο με κέρασε ένα βράδυ,
την αύρα του κορμιού της κι’ ένα χάδι.
Πάρε μου είπε τα φιλιά μου να θυμάσαι,
πως μ’ έχεις αγκαλιά όταν κοιμάσαι.

Ένα σημάδι όμως από τότε παραμένει,
στις αναμνήσεις μου φωτιά αναμμένη.
Το χωρατό, το ερωτικό της μιας βραδιάς,
έγινε αρρώστια που πονάει, της καρδιάς.

Τι κι’ αν περάσαν καλοκαίρια και χειμώνες
κι’ έχω χαρίσει γιασεμιά και ανεμώνες,
είναι’ ένα αίνιγμα ανάκουστο, τι τάχα φταίει
και του τσιγάρου η καύτρα ακόμα σιγοκαίει.

Διάπυροι ήλοι τα φιλιά της τα μοιραία,
της μιας βραδιάς ερωτική παρέα.
Κανένας άνεμος δεν σβήνει τη φωτιά της,
με σημαδεύει ακόμα η κουρσάρικη ματιά της.

Yiannis H.