Η ημέρα των πάγων… (Επικαιρότητα)
Η ημέρα των πάγων έφτασε.
Τα υπεξούσια όνειρα θρυμματίζονται.
Τη λεωφόρο των ελπίδων αυλακώνουν οι στεναγμοί της απόγνωσης.
Οι σηματοδότες μπερδεύτηκαν στο μποτιλιάρισμα και παραμένουν
στο κόκκινο.
Οι παλμοί της καρδιάς μου δυναμώνουν μπροστά στο ανεξήγητο.
Θα περάσω το φανάρι, ποιος να γράψει την παράβαση, ποιος;
Απέναντι είναι η συνοικία των ονείρων και της ελπίδας,
μα ο βοριάς αγρίεψε και σκόρπισε χαλάζι, ύπουλο όπλο,
βάλθηκε να λαβώσει το χαμόγελο μιας αχτίδας,
μιας αχτίδας που στα τερτίπια του ανάβει, λαμπαδιάζει.
Ήρθε η ώρα να κάνω το μεγάλο βήμα, να διαβώ τη λεωφόρο…
Συνομιλώ με την ανάσα της ψυχής μου, κάποτε ήσουν άνθρωπος ψιθυρίζω,
μα αμάρτησες μου λένε, μιλάς μονάχα μια γλώσσα.
Πρέπει να υποκλιθείς στον κίτρινο ουρανό τους, στα ψηλά βουνά των δικών τους παγετώνων…
Απομεσήμερο, σκιές αλυχτούν στα περάσματα του χειμώνα.
Αφηνιασμένες χιονοστιβάδες απειλούν τα αγριολούλουδα των
ονείρων μου.
Ξημέρωμα στη λεωφόρο, περιμένω το πράσινο…
Είμαι ακόμα άνθρωπος…
Yiannis H.
