Μελαγχολώ.

Μελαγχολώ.

Μελαγχολώ – συμφύρω του μυαλού τη λογική
στ’ ανακατώματα να βρω ένα χάδι
κι’ από τα στέμφυλα μια στάλα από ρακή
να κλέψω της ζωής το άβγαλτο μαγνάδι.

Μελαγχολώ τ’ απόγεμα της Κυριακής
κι’ η έμπνευση το λύχνο μου ανάβει
μα ο χρόνος είναι χαμερπής
το λάδι που τ’ απόμεινε στάλα τη στάλα αδειάζει.

Μελαγχολώ και ορρωδώ να κοιμηθώ
ξέχασα ν’ αγαπάω
κι’ αν προσπαθώ σ’ ένα σταυρό να κρατηθώ
ξαστόχησαν οι ρίμες μου – πονάω.

Μελαγχολώ κι’ οδοιπορώ
σ’ εν’ άσωτο σιβυλλικό ταξίδι
προσηλυτίζομαι και προσχωρώ
στο ψεύτικο του κόσμου μου παιχνίδι.

Δημοσιεύτηκε στο F. kithara.gr