Χορεύεται;
11,
50
«Χορός μεταμφιεσμένων κάτω απ’ το
πολύχρωμο πέπλο
της ζωής.
Μεθυσμένη ερωτική βραδιά, με το νέκταρ
των θεών.
Οι στροφές στην πίστα των άστρων, με τη
μουσική
Αρμονία των φεγγαριών, με συνεπαίρνει.
Η ειδυλλιακή ατμόσφαιρα, διεγείρει τις αισθήσεις
μου.
Το χαμόγελο της, η αρχή ενός ονειρικού,
φανταστικού
κόσμου.»
- Χορεύετε;
- Ευχαρίστως.
«Ανάλαφρες φιγούρες, σ’ έναν αιθέρα
άγνωστων
αποχρώσεων.
Στα χέρια μου το απαύγασμα ενός
συμπαντικού κόσμου, η
πνοή μιας θεϊκής ζωγραφιάς, το μάλαμα των
ουράνιων τόξων.
Μελωδικά ακόρντα στην πλημμυρίδα του
χρόνου, ερωτοτροπούν
με τις ρίμες της εσπερίδας μου.»
11,
55
«Το πεντάγραμμο περιμένει την πένα της
σκέψης μου.
Όμως τα φθογγόσημα χάνονται, η απουσία της,
παρασύρει και
το μελάνι.
Το ίδιο άπαιχτο έργο, δίχως να κρύψω το
χρώμα των ματιών της,
χωρίς να κρατήσω μια σταλιά από την αύρα
των χειλιών της.»
«Και τώρα; Η εικόνα της από τους
ορίζοντες της σκέψης μου,
επιστρέφει στη φυλακή της αλήθειας. Κρίμα.
Ίσως σε κάποιον άλλον χορό (μπαλ μασκέ)… Αν
υπάρξει
ποτέ άλλος…
Γιατί ποιος ξέρει, οι μάσκες δεν
αγοράζονται, υπάρχουν παντού.
Και στο έρωτα.»
12,
00.
«Τα γυάλινα γοβάκια, φυλλορροούν στην
άμπωτη του παραμυθιού.
Στο ρολόι των πεπρωμένων.
Δύσκολο να μετρήσεις τ’ άστρα, χάνεσαι
στις εξισώσεις μιας
πραγματικότητας.
Φινάλε στα δαιδαλώδη τούνελ των μοιραίων
στιγμών, στο
λυχνόφεγγο της ζωής.»
Yiannis
H.
