Ένα ψέμα μια αλήθεια
Σ’ ένα πεντάγραμμο διαβάζω σ’ αγαπώ
την αμφισβήτηση πιο κάτω πολεμάω
για μια αλλοιώσιμη αλήθεια τι να πω
πως μ’ ονειδίζουν οι ματιές της και πονάω.
Σύννεφα άλικα απ’ τ’ ουρανού τα στήθη
προβάλλουν με τις γκρίζες στάχτες των καιρών
καινούργιο γράφουν δίχως θέμα παραμύθι
λένε η αλήθεια του παρόντος είναι απόν.
Δυσαρμονίας όνειρα, έργα παραφροσύνη
φάλτσες αγάπες, ένα ψέμα η ζωή
θεριά που νέμονται το φως και σβήνει
αναπολήματα του χτες δίχως πνοή.
Μες στο απύθμενο το άγνωστο το χάος
ανύπαρκτος φαντάζει ο λογισμός
δεν είμαι εγώ μα κάποιος άλλος
σπασμένα είδωλα ψευτιάς, καταιγισμός.
Ερημητήριο ο χρόνος μου, μιας άχρονης ημέρας
πως να μαντέψεις τα δικά της πελαγίσια μυστικά
είναι απροσπέλαστος ο κόσμος, ένα τέρας
γίναν καρδιές και τάλιρα, τρύπιες δεκάρες, ψιλικά.
Δημοσιεύτηκε στο F. kithara.gr
