Ερατώ
Στην ιερή πηγή της ιπποκρήνης Ερατώ,
στα νεφελώματα του μουσηγέτη,
σ’ ένα οδοιπόρο της ζωής, σ’ έναν επαίτη,
είχες χαρίσει ένα όνειρο αγνό, ιδεατό.
Στις Πιερίδες τις παλιές ξαναγυρίζω,
μέσα στην αύρα των ματιών σου να λουστώ,
μια στάλα ήλιο απ’ τα χείλη σου να πιω,
σ’ ένα σκοπό ερωτικό, αλλιώτικο σφυρίζω.
Μέσα απ’ τα μάτια σου μια νιόφερτη ζωή θωρώ,
της κάνω νάζια.
Με τις πενιές μιας φόρμιγγας αλλοτινής της τραγουδώ,
της κάνω μάγια.
Από το γκρίζο, μια αχτίδα που φωτίζει,
πέρα απ’ τα όρια του κόσμου σ’ άλλη γη,
ο ίσκιος ενός ονείρου που γυρίζει,
από τις στάχτες της μια μούσα ξαναζεί.
Yiannis H.
