Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Της τύχης τα γραμμένα...




Της τύχης τα γραμμένα…

Μες στης ζωής τα ομιχλώδη ταξιδέματα,  
στο σύμφυρμα το μπαλ μασκέ που ζούμε,
για της ζαριάς τα μάτια, στα ονειρέματα,
εξάρες να ’ρθουν μια φορά όλοι ποθούμε.

Χιμαιροκυνηγήματα, μα η ελπίδα δεν πεθαίνει,
γυρίζει ο ήλιος μα ας παίξω λίγο ακόμα λες,
το χαρτζιλίκι το στερνό που μ’ απομένει,
μα στο φινάλε, πάλι ντόρτια και διπλές.

Τα μαύρα μάτια τους που όλοι ερωτευτήκαμε,
κι’ αγγίξαμε κάποια στιγμή, την αύρα τους που λένε,
κι’ αν τσιμπιτά τις ρίξαμε και τάματα αφήσαμε,
μοιράζει πάντα η ζωή αυτές δεν φταίνε.   

Μα κι’ αν η τύχη μια μοιραία απρόσμενη στιγμή,
με δόξα μάλαμα και νέκταρ σε κεράσει,    
θα ’ρθει ο χρόνος να σε κλέψει, να σου πει,
τέλειωσες έχεις χάσει.