Το Μπαγλαμαδάκι
Ένα μπαγλαμαδάκι είχα βρει κάποια βραδιά,
σ’ ένα φεγγάρι ασημένιο, μυρωμένο,
του χάρισα ένα χαμόγελο και δυο φιλιά,
κι’ έγινε το δικό μου το μωρό τ’ αγαπημένο.
Τις ρίμες μου ζωγράφιζε με νότες,
μα με μονόχρωμο μελάνι και στυλό,
εύρισκε πάντα στα μινόρε συνωμότες,
συννεφιασμένο στα ματζόρε, απατηλό.
Έχουν περάσει καλοκαίρια και χειμώνες,
μα παραμένει ακούρντιστο δίχως λαλιά,
φάλτσες αγάπες γκρίζες, καπνογόνες,
οξειδωμένα τέλια στην απόκοσμη φωλιά.
Άκληρες ρίμες της ψυχής μου μουσικές,
φεγγάρια που σας έχουν προσπεράσει,
μπαγλαμαδάκι μου ανάκουστο τις Κυριακές,
για το ρεφρέν στης παναγιάς το εικονοστάσι.
Ένα μπαγλαμαδάκι είχα βρει κάποια βραδιά,
σ’ ένα φεγγάρι ασημένιο, μυρωμένο,
του χάρισα ένα χαμόγελο και δυο φιλιά,
κι’ έγινε το δικό μου το μωρό τ’ αγαπημένο.
Τις ρίμες μου ζωγράφιζε με νότες,
μα με μονόχρωμο μελάνι και στυλό,
εύρισκε πάντα στα μινόρε συνωμότες,
συννεφιασμένο στα ματζόρε, απατηλό.
Έχουν περάσει καλοκαίρια και χειμώνες,
μα παραμένει ακούρντιστο δίχως λαλιά,
φάλτσες αγάπες γκρίζες, καπνογόνες,
οξειδωμένα τέλια στην απόκοσμη φωλιά.
Άκληρες ρίμες της ψυχής μου μουσικές,
φεγγάρια που σας έχουν προσπεράσει,
μπαγλαμαδάκι μου ανάκουστο τις Κυριακές,
για το ρεφρέν στης παναγιάς το εικονοστάσι.
Yiannis H.
