Δε με νοιάζει...

Δε με νοιάζει...

Δε με νοιάζει.

Αν η μέρα στο άγνωστο ρότα ανοίξει,

στης αβύσσου το χάος άγκυρα ρίξει.

Αν ο ήλιος ποτέ δε φιλήσει το δείλι.

Αν ένα δάκρυ θα πέσει σε κάποιο μαντίλι.

Για τα όνειρα μου όμως φοβάμαι,

μακριά τους που θά’ μαι.

Ανοιξιάτικα μα ξεμείνανε μόνα,

περάσαν τα χρόνια και βρήκαν χειμώνα.

Δε με νοιάζει.

Τα πικρά τα φιλιά της κι’ αν χάσω.

Έτσι κι’ αλλιώς, όποιο δρόμο κι’ αν πάρω

στην ψυχή της ποτέ δε θα φτάσω.

Τα όνειρα μου όμως λυπάμαι.

Να κοιμηθούν παραμύθια δε θά’ χουν

και σε ξένα φεγγάρια εμένα θα ψάχνουν.

Στο φως τους μη σβήσουν φοβάμαι.