Απουσία.

Απουσία.

Το πρόστυχο φιλί της μια ανατριχίλα,
παιχνίδια στην παλίρροια του πάθους,
της φύσης μου της ένοχης σαπίλα,
ένας δραπέτης στ’ αδιέξοδο του λάθους..

Φκιασίδωμα με μάσκες ξωτικές,
στου τσίρκου της ζωής τα μονοπάτια,
νάρκωση μέθης σε στιγμές μοναχικές,
κρίκος αδύναμος με είδωλα κομμάτια.

Άχρωμα τσόλια και με ούγια σκοτεινή,
της πλάνης μου άρωμα φτηνό που ζέχνει,
στο βαθυκόκκινο προβάρω υπομονή,
της ηδονής αρχέγονη φευγάτη τέχνη.

Διόδια με το εγώ σου που πληρώνεις,
μ’ ένα συγνώμη που σε γέλασα ζωή,
σε αποπλάνησα στα θέλγητρα μιας πόρνης,
στ’ ανήλιαγα τα καταγώγια ένα πρωί.

Yiannis H.