Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Της τύχης τα γραμμένα.



Της τύχης τα γραμμένα.

Μες στης ζωής τα ταξιδέματα,
στον κόσμο μπαλ μασκέ που ζούμε,
για της ζαριάς τα μάτια, στα ονειρέματα,
εξάρες να ’ρθουν μια φορά όλοι ποθούμε.

Χιμαιροκυνηγήματα, μα η ελπίδα δεν πεθαίνει,
ας παίξω μια φορά ακόμα λες,
το χαρτζιλίκι το στερνό που μ’ απομένει,
μα πάλι ντόρτια και διπλές.

Τα μαύρα μάτια τους που όλοι ερωτευτήκαμε,
κι’ αγγίξαμε κάποια στιγμή, την αύρα τους που λένε,
κι’ αν τσιμπιτά τις παίξαμε και τάματα τους ρίξαμε,
παιχνίδι κάνει η ζωή αυτές δε φταίνε.

Μα κι’ αν η τύχη μια απρόσμενη στιγμή,
με τα φιλιά της τα μελένια σε κεράσει,
θα ’ρθει ο χρόνος να σου πει,
τέλειωσες έχεις χάσει.